Maksimum roju Perseidów coraz bliżej. Przed nami „Noc spadających gwiazd” czyli moment kulminacyjny obserwacji roju Perseidów. W nocy z poniedziałku na wtorek (12/13 sierpnia) będziemy mogli zaobserwować najwięcej spadających gwiazd.
Perseidy, jeden z najbardziej znanych rojów meteorów, powracają co roku. Astronomowie spodziewają się dziś maksimum Perseidów – letniego roju meteorów. Przy korzystnych warunkach można wówczas dostrzec kilkadziesiąt meteorów w ciągu godziny. Noc spadających gwiazd, nazywana nocą perseidów, to jedno z najbardziej spektakularnych widowisk astronomicznych, które możemy podziwiać na letnim niebie.
Spadające gwiazdy, czyli meteory, to zjawiska świetlne towarzyszące przelotowi skalnego okruchu z kosmosu (meteoroidu) przez atmosferę ziemską. Większość takich drobin spala się w atmosferze, tylko te większe są w stanie dotrzeć do powierzchni naszej planety i po upadku znajdujemy je jako meteoryty.
Meteory pojawiają się na niebie przez cały rok. Mogą to być zjawiska przypadkowe (tzw. meteory sporadyczne), ale istnieje też wiele tzw. rojów meteorów. Do najaktywniejszych rojów meteorów należą Perseidy.
Aktywność Perseidów zaczyna 17 lipca i trwa do 24 sierpnia. Najistotniejszy jest jednak okres wokół maksimum, które przypada zwykle w nocy z 12 na 13 sierpnia. Według Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego przewidywany moment maksimum w tym roku przypada 12 sierpnia około godz. 16 naszego czasu.
Perseidy to rój meteorów znany od starożytności. Są to szybkie meteory. Mogą mieć ślady utrzymujące się moment po przelocie. Osiągają prędkość 59 km/s. Zwykle padają grupami po 6-15 meteorów w ciągu 2-3 minut. W maksimum może być nawet 100 meteorów w ciągu godziny (w teoretycznych, idealnych warunkach).
Meteory z roju Perseidów mają związek z kometą 109P/Swift-Tuttle. To kometa okresowa, która przelatuje w pobliżu Ziemi co 133 lata. Pierwszy raz dostrzeżono ją w 1862 roku. Dokonali tego niezależnie amerykańscy astronomowie Lewis Swift i Horace Tuttle.
Do oglądania meteorów nie potrzeba lornetek ani teleskopów. Potrzebne jest tylko niebo bez chmur i najlepiej widoczność na duży fragment nieba. Im ciemniej w okolicy, tym więcej meteorów zobaczymy.
Listę znanych rojów meteorów jest dostępna na stronie internetowej International Meteor Organization (https://www.imo.net), a także w darmowym „Almanachu astronomicznym na rok 2024” wydanym przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne (https://www.urania.edu.pl/almanach).
Astronomia – rekrutacja do Szkoły Doktorskiej
Zapraszamy do Szkoły Doktorskiej! Szkoła Główna Mikołaja Kopernika prowadzi rekrutację na studia doktoranckie w roku akademickim 2024/2025. Łącząc w swojej działalności akademickiej i naukowej pięć obszarów „kopernikańskich”, SGMK prowadzi Szkołę Doktorską w ramach: Kolegium Astronomii i Nauk Przyrodniczych w Toruniu, Kolegium Nauk Medycznych w Olsztynie, Kolegium Nauk Prawnych w Lublinie, Kolegium Filozofii i Teologii w Krakowie i Kolegium Nauk Ekonomicznych i Zarządzania w Warszawie. Więcej informacji jest dostępnych na stronie: https://sd-rekrutacja.sgmk.edu.pl/
Szkoła Główna Mikołaja Kopernika
Międzynarodowość | Interdyscyplinarność | Wysoka jakość nauczania
SGMK jest nową uczelnią publiczną, która ma na celu kształcenie elit poprzez włączenie w swoją działalność naukowców, wykładowców i specjalistów z najlepszych ośrodków naukowych w Polsce i na świecie. W pierwszym roku akademickim Szkoły Głównej Mikołaja Kopernika kształcenie rozpoczęło i kontynuuje 54 doktorantów. W działalność Uczelni zaangażowanych jest ponad 120 naukowców, wykładowców i specjalistów z całego świata. Uroczyste zwieńczenie roku akademickiego uświetnił wykład pt. „The Future of Europe”, który wygłosił Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii, prof. Paul Krugman. Wykłady i zajęcia prowadzili naukowcy i specjaliści z najlepszych ośrodków naukowych (m. in. M.I.T., Oxford University, Stanford University, Princeton University, Harvard University, La Sapienza), w tym szerokie grono laureatów Nagrody Nobla: prof. Barry Barish, prof. Joachim Frank, prof. Michel Mayor, prof. William E. Moerner, prof. Arthur B. Mc Donald, prof. James E.B. Peebles, czy prof. Didier Queloz.
